बहिणाबाई चौधरी यांचा जन्म नागपंचमीच्या दिवशी 11 ऑगस्ट 1880 रोजी महाराष्ट्रातील असोदे (जळगाव) गावात झाला. खान्देशातील जळगावपासून हे गाव 6 किमी अंतरावर आहे. त्यांच्या आईचे नाव भीमाई होते. त्यांना घमा, घना आणि गण नावाचे तीन भाऊ आणि अहिल्या, सीता, तुळस नावाच्या तीन बहिणी होत्या. बहिणाबाईंचा विवाह 13 व्या वर्षी (1893) खंडेराव चौधरी यांचा मुलगा नथुजीशी झाला. त्यांना ओंकार, सोपानदेव नावाचे दोन पुत्र आणि काशी नावाची मुलगी होती. त्या आयुष्यभर निरक्षर राहिल्या, त्यामुळे त्यानी ज्या कविता गायच्या त्या शेजारच्या लोकांनी लिहिल्या आणि काही कविता नष्टही झाल्या. त्या मराठी असल्यामुळे त्या “लेवा गणबोली” भाषेत लिहिलेल्या आहेत. हे सर्व ऐकून त्यांचा मुलगा सोपानदेव आणि मामा हे दोघेही शक्य तितके लिहायचे.